De
Begraafplaats nr. 1, jaargang 7, lente 2005, uitgave van LOB (Landelijke
Organisatie Begraafplaatsen)
In het vakblad: Nieuws, Agenda
, Een favoriet plekje. Bijzondere bouwsels, LOB nieuws. Juridische
Vraagbaak. Daarnaast een aantal hoofd-artikelen waaronder:
Cursussen
Praline Prior: Er wordt veel verwacht van begraafplaatsmedewerkers
en beheerders. Ze moeten professioneel, kostendekkend en Arbo-vriendelijk
werken, mondige bezoekers te woord staan, emotionele bezoekers kalmeren..
Scholing wordt dan ook steeds belangrijker. De Begraafplaats vroeg
enkele leidinggevenden over het belang van cursus-sen, en enkele cursisten
over de opgedane leer-momenten.
Een bijzondere islamitische begraafplaats
Pauline Prior: Om de actuele discussie over islamitisch begraven
aan te zwengelen, bedacht architect Furkan Köse een ontwerp voor
een islamitische begraafplaats met moskee midden in een drukke volkswijk
in Amsterdam. NRC-Handelsblad oordeelde:'Zijn begraafplaats is zo
rijk, overdacht en mooi, dat Rotterdam voor dit eerste echt Nederlands-islamitische
ontwerp direct een terrein beschikbaar moet stellen.
Volkskrant,
7 maart 2005 Politieke prominenten voor andere registratie
donoren
Prominente (oud-)politici roepen de Tweede Kamer op in te stemmen
met verplichte registratie van alle volwassenen als donor. Die verplichting
is volgens hen noodzakelijk omdat jaarlijks honderden mensen overlijden
bij gebrek aan een donororgaan.
'Wij zijn van mening dat niet langer mag worden gewacht met een wijziging
van het huidige vrijblijvende registratiesysteem', schrijven (oud-)politici,
onder wie Frits Bolkestein (WD), Els Borst (D66), Gerd Leers (CDA),
Hans van Mierlo (D66), Jeltje van Nieuwenhoven (PvdA) en FNV-voorzitter
Lodewijk de Waal vandaag in de Volkskrant. De Tweede Kamer stemt dinsdag
over de politiek gevoelige kwestie. Tot de ondertekenaars behoren
leden van het CDA en de VVD, de twee partijen die net als de SGP het
huidige systeem willen handhaven.
Volgens de briefschrijvers schiet dit systeem - je wordt pas donor
als je jezelf hebt aangemeld - tekort. De wachttijd voor een nier
is sinds 1998 opgelopen van 2,5 naar 4,5 jaar.
'De keuze blijft vrij. alleen de registratie niet', aldus de briefschrijvers.
In de rubriek Forum is deze oproep opgenomen, alsmede een ingezonden
stuk getiteld: 'Leer moslim liever dat orgaandonatie wel mag' en in
het V-com-mentaar: Gunst of solidariteit.
Volkskrant
, 7 maart 2005 'Ik neem de tijd als een bewoner verdriet heeft' Ron
van Gelderen
Wat doet Nederland op maandagochtend om 11.11 uur? Een serie.
Thea Joris gespt de gordel van een liftje rond het middel
van een gehandicapte vrouw. Met vereende kracht helpt de een de ander
omhoog. Twee tellen later zal Joris een man naar de fysiotherapeut
brengen. Twee tellen eerder maakte ze twee bedden op. Zorgcoördinator
Joris loopt in rap tempo door de lange gang van de verpleegafdeling
van het Zuwe Zorgcentrum in Woerden. Ze wisselt voortdurend van rol.
Ze is verzorger, begeleider, hulp in de huishouding, doktersassistente,
vertrouwenspersoon en bovenal vliegende kiep. 'Zuster!', roept een
bewoner met dwingende stem.
Joris helpt zodra het nodig is en ze maakt een praatje wanneer dat
kan: 'Ik wil graag iets betekenen voor anderen.' ...........
Joris vindt dat het werk wordt onderschat. 'Ik moet steeds weer uitleggen
dat ik meer doe dan alleen billen wassen. Sociale vaardigheden en
organisatie-talent zijn minstens even belangrijk als fysieke kracht
en uithoudingsvermogen. 'Je moet een beetje van aanpakken weten en
je moet ook je humeur mee hebben. Het is geen vak voor zeurpieten.
Wat het werk in verpleeghuizen het zwaarste maakt, is de dood. 'Het
werk rond het sterfbed is het moeilijkste', vertelt Joris. 'Je wilt
de bewoner en de familie zo goed mogelijk tot steun zijn, zonder dat
je eigen emoties al te zeer in de weg staan;
Juist op deze momenten is de steun van een leuk team met goede collega's
heel belangrijk, weet Joris. 'Toen ik na het overlijden van mijn vader
iemand moest afleggen, had ik het zwaar. Dan is het fijn om te weten
dat er een collega voor je klaar staat.'
Zolang het team goed draait, is naar haar ervaring geen zee te hoog.
'Het is natuurlijk pittig werk, maar ik vind het tempo best meevallen.
Als een bewoner verdriet heeft, dan neem ik rustig de tijd. Dan blijven
de bedden maar even onopgemaakt. So what? De mens staat hier centraal.'
Verschillende
kranten, 10 maart 2005 Artsen
veel zorgvuldiger bij euthanasie
GPD Medici en hulpverleners gaan in de praktijk veel zorgvuldiger
om met euthanasie dan de wet eist. Die conclusie trekt artsenorganisatie
KNMG in een studie.
De euthanasiewet stelt zes eisen aan medici voordat ze mogen overgaan
tot euthanasie bij patiënten. Er moet onder andere sprake zijn
van ondraaglijk en uitzichtloos lijden en een arts moet altijd een
andere arts raadplegen. Medici die aan de wettelijke eisen voldoen
als ze tot euthanasie overgaan, worden niet vervolgd. Veel van de
artsen verschijnen echter wel voor de Toetsingscommissies Euthanasie,
die oordelen of een arts professioneel verantwoord heeft gehandeld.
De medische tuchtcolleges hebben er in een aantal zaken op gewezen
dat dat niet altijd het geval is.
Dat heeft er toe geleid dat medici zorgvuldiger met euthanasie omgaan.
Zo zijn ze minder snel geneigd toe te geven aan de wens van patiënten
en familie. Ook zullen ze minder snel tot euthanasie overgaan bij
demente bejaarden, die voor het stadium van af-takeling een schriftelijke
euthanasieverklaring hebben ondertekend.
Uit het onderzoek van de KNMG blijkt dat er in de praktijk weinig
mis gaat. In 25 jaar is er zeventig keer een uitspraak gedaan over
het handelen van een arts bij het beëindigen van het leven. De
KNMG vindt dit een gering aantal.
Volkskrant
10 maart 2005 Meer regels voor Ievensbeëindiging
Artsen
moeten zich houden aan tientallen uitspraken van rechtbanken en tuchtcolleges
Ellen de Visser: Artsen die het leven beëindigen van patiënten
hebben in de praktijk met veel meer zorgvuldigheidseisen te maken
dan alleen de wettelijke regels. Dat blijkt uit onderzoek van artsen-organisatie
De Koninklijke Nederlandsche Maat-schappij tot bevordering der Geneeskunst
(KNMG).
Rechtbanken, tuchtcolleges en toetsingscommissies hebben de afgelopen
decennia tientallen uitspraken gedaan over medische beslissingen rond
het levenseinde, die hebben geleid tot 'buitenwette-
lijke criteria' waaraan artsen zich ook behoren te houden.
De KNMG bestudeerde de zeventig rechterlijke uitspraken die de afgelopen
25 jaar werden gedaan en bekeek de jaarverslagen van de toetsingscommissies
euthanasie en uitspraken van tuchtcolleges....
Artsen beëindigden een aantal keer het leven van patiënten
met de erfelijke ziekte van Huntington. Ze hadden de vreselijke doodstrijd
gezien bij familie, en wilden dat niet meemaken. Justitie kon zich
daarin vinden. Ook het vooruitzicht van dementie kan soms een grond
zijn voor euthanasie. Rechterlijke uitspraken geven daarnaast aan
dat uitzichtloos lijden door de patiënt zelf moet worden ervaren.
Situaties die voor omstanders ontluisterend zijn, maar door de patiënt
niet zo worden ervaren, omdat die bijvoorbeeld in coma ligt, vormen
geen grond voor euthanasie.
De arts moet bovendien bestand zijn tegen de druk van de patiënt,
de familie en de omstandigheden. Er zijn gevallen bekend van artsen
die overgingen tot levensbeëindiging, omdat patiënten dreigden
zichzelf op een gruwelijke wijze van het leven te beroven, of omdat
de familie de situatie niet langer menswaardig vond. De KNMG waarschuwt
dat rechters daar meestal geen begrip voor hebben.
Ook over het euthanasieverzoek zijn specifieke criteria ontstaan....
Het verzoek mag niet berusten op een opwelling en mag nooit onder
druk tot stand zijn gekomen. Daarom moet er enige tijd zitten tussen
het verzoek en de inwilliging ervan. Alleen in geval van nood is een
snelle uitvoering gerechtvaardigd.
Psychiatrische patiënten kunnen een weloverwogen euthanasieverzoek
doen......
Een patiënt die kiest voor hulp bij zelfdoding in plaats van
euthanasie en zelf de medicatie wil innemen, mag van de arts niet
vooraf de middelen krijgen...
Diverse
kranten, 12 maart 2005 Vooral klachten over rekening na uitvaart
ANP - Nabestaanden van overledenen hebben in 2004 de Stichting Klachteninstituut
Uitvaartwezen vooral benaderd met klachten en vragen over financiële
aspecten van een uitvaart. In totaal dienden zij 93 klachten in. De
Ombudsman beoordeelde negentien daarvan als terecht.
|
Bezoek
de internetsite van:
|