Nieuwsoverzicht uit de vak- en nieuwsbladen

Week 23, 3 juni 2002 t/m
9 juni 2002

overzicht eerdere uitgaven

naar homepage

Vakblad Uitvaart mei 2002 Uitvaart, onafhankelijk vakblad voor de uitvaartbranche, nr.5. mei 2002. Thema: Kunst en vormgeving
In het blad de vaste rubrieken: Nieuws; Europese norm uitvaart- dienstverlening op komst; Lesproject over de dood; Nieuwe impuls behoud funerair erfgoed;; 'Giele Skull' mag op Paradiso-veld; Verhuizing collectie Wim Vlaanderen. Agenda. Boekbesprekingen. Producten en diensten: Een visuele herinnering; grafmonumenten van glas; de laatste wensen in een Epiloog; geurkiller. Estafettecolumn: Een afronding zonder zorg door: Philippe Bär. Column 'Beroemde doden' door H. Kok. Column Recht: "Laatste wens en het fatsoen" door Mr. Frank Mutter. Vacaturebank: advertenties van werkzoekenden en van werkgevers. Verder een aantal hoofdartikelen waaronder:
Tegen de achteloosheid
Dick Duynhoven: De locatiekeuze en de architectuur van funeraire gebouwen krijgen te weinig aandacht, vindt architectuurhistorica Henna Hekkema. 'Vaak is het afscheid een tocht naar een of ander verlaten oord, waar in een bouwwerk met de uitstraling van een gemiddeld hotel de overledene de laatste eer wordt bewezen."
"Mijn moeder had iets met engelen"
Jan Vijftigschild: Gerry Sipma en haar broers lieten uit een massief stuk marmer een engelenbeeld voor hun moeder maken. Dat had nog heel wat om het lijf, maar uiteindelijk lukte het.

vakblad De begraafplaats zomer 2002 De Begraafplaats, nr. 2, jaargang 4, zomer 2002, uitgave van LOB (Landelijke Organisatie Begraafplaatsen)
In het vakblad: Nieuws; begraven voor de HEMA, Plekje voor drugsverslaafden, Facultatieve prijs.. Agenda. LOB nieuws. Juridische Vraagbaak. Nieuwe producten en diensten. En een aantal hoofdartikelen waaronder:
Privatisering: een hele zorg minder
Klaas Salverda: Grootschalige privatisering van begraafplaatsen komt in Nederland niet echt van de grond, maar in het geval van aula's en uitvaartcentra is particulier ondernemerschap al jaren gewoon. Waarom zou je het doen? Of laten? Een inventarisatie. Over geprivatiseerde en bijna geprivatiseerde aula's in Werkendam, Papendrecht, Alblasserdam, Zwolle en Ridderkerk. Tevens een interview met Siem Boersma, directeur van Monuta, het bedrijf dat als nationale marktleider op het gebied van de uitvaartzorg ook menig aula en uitvaartcentrum exploiteert.
RDZM en LOB samen op stap
Anja Krabben: Het funeraire erfgoed staat dit jaar extra in de belangstelling. Zo ook in dit nummer. Met een verslag van een funeraire studiedag in Utrecht, een bijdrage van funerair historicus Wim Cappers die het beleid van de LOB inzake funeraire cultuur als tweeslachtig typeert, en een verslag van een bezoek aan drie Brabantse begraafplaatsen in het kader van de actualisering van het monumentenregister. De Begraafplaats ging mee naar het 'kerkhof met de beelden' in Tilburg, een bijzonder voorbeeld van 'eentonig begraven' in Vught en 'een prettige verrassing' in St. Oedenrode.

Leeuwarder Courant, 4 juni 2002, Rechter: beeldhouwen in tuin mag doorgaan
Beeldhouwster Herma Bovenkerk mag voorlopig doorgaan met het geven van cursussen in haar atelier en achtertuin in Koudum. Dat heeft de bestuursrechtbank in Leeuwarden gistermiddag bekendgemaakt. Een buurman van Bovenkerk aan het Ooste klaagde bij de gemeente Nijefurd over lawaai en parkeeroverlast. Nijefurd legde de beeldhouwster een dwangsom op, toen bleek dat na verbouwingen niet al haar vergunningen meer klopten. Ook moest zij voor l juni enkele illegaal verklaarde bouwwerken slopen. Volgens de Koudumse zouden de maatregelen voor haar atelier de nekslag betekenen. Zij stapte naar de bestuursrechter en die heeft het gemeentelijke besluit nu geschorst. Bovenkerk is inmiddels samen met de gemeente op zoek naar een andere plek voor haar atelier.

Volkskrant, 4 juni 2002, 'Over mijn leven beschik alleen ik'
Ellen Visser: Hulp verlenen bij zelfdoding is nog geen aanzetten tot, meent Ton Vink, zelfdodingsconsulent bij de stichting De Einder. Jurisprudentie is er nauwelijks. Vandaag is hij getuige-deskundige bij een proces tegen een collega. Met enige regelmaat krijgt zelfdodingsconsulent Ton Vink mensen aan de telefoon die 'psychiatermoe' zijn. Die vanaf hun puberteit depressief zijn, soms al veertig jaar onder behandeling staan, hun ; doodswens met niemand kunnen bespreken en een punt hebben bereikt waarop ze niet meer verder willen. 'Dat kunnen ze vaak heel goed uitleggen. Dan zeggen ze me: niemand kan in redelijkheid beweren dat ik het niet heb geprobeerd.' Wat Vink bedoelt te zeggen is: wie hem belt, heeft daar lang over nagedacht. Wanhopige meisjes die door hun vriendje zijn gedumpt, krijgt hij niet aan de lijn. 'Wie in een impulsieve bui zichzelf wil doden, loopt onder de trein. Wie met mij contact opneemt, de moeite neemt om geld over te maken voor de brochure en na veertien dagen terugbelt voor een afspraak, die handelt echt niet meer in een impuls.' Vink, doctor in de filosofie, werkt sinds vier jaar voor De Einder, een stichting die mensen met een doodswens bijstaat Onlangs schreef hij een boek over de ethische en juridische toelaatbaarheid van hulp bij zelfdoding. Vandaag treedt hij op als getuige-deskundige in de rechtszaak tegen collega-consulent Willem. M.. die wordt verdacht van hulp bij zelfdoding. M. was aanwezig bij het overlijden van een 81-jarige ernstig zieke vrouw, die pillen slikte en daarna een vuilniszak over haar hoofd trok. Justitie vermoedt dat zij daarbij is geholpen omdat zij door een hersentumor deels verlamd was. .

Leeuwarder Courant: 5 juni 2002, Voorwaardelijke straf geëist voor hulp bij zelfdoding
Officier van justitie M. Laméris heeft dinsdag voor de rechtbank in Groningen 250 dagen voorwaardelijke gevangenisstraf geëist tegen zelfdodingsconsulent Willem M. De 59-jarige M. heeft zich volgens haar schuldig gemaakt aan hulp bij zelfdoding van een 81-jarige vrouw. M. werkt voor de Stichting De Einder, die mensen met een doodswens begeleidt. Hij was vorig jaar met een collega-consulent in de woning van de vrouw aanwezig toen zij 72 slaaptabletten innam en een vuilniszak over haar hoofd trok. De rechtszaak draaide om de vraag in hoeverre M. haar daarbij had geholpen en of hij met zijn gedrag te ver was gegaan. Jurisprudentie over hulp bij zelfdoding is er nauwelijks.

Verschillende kranten, 6 juni 2002, Echtpaar mag niet in eigen tuin begraven
(GPD) Een echtpaar in Nuenen mag op het eigen landgoed geen begraafplaats aanleggen. De Raad van State heeft het hoger beroep van het paar tegen de weigering door de provincie daar toestemming voor te geven, verworpen. Het provinciebestuur van Noord-Brabant is terecht afgegaan op de Inspectierichtlijn Lijkbezorging van de hoofdinspecteur van volksgezondheid en milieuhygiëne. In die richtlijn wordt onder meer de vraag opgeworpen of graven op eigen terrein niet door honden zouden kunnen worden op gegraven.

Volkskrant, 6 juni 2002, Maas en mensen: ontmoet Pim-mensen bij het graf van Fortuyn
Hij ligt er al een maand en hij blijft er nog een maand. Zijn geest waart rond, op de begraafplaats Westerveld in Driehuis. Ook op een doordeweekse dag. Mensen uit het hele land drommen samen voor het graf van Pim Fortuyn. Ze vormen, zo te zien, een dwarsdoorsnede van de Nederlandse bevolking en ze zijn behoedzaam. Een man strijkt met de hand over het hart. 'Dat Pim op mannen viel zit in de genen, zeggen ze. Terwijl ie aan elke vinger tien vrouwen had kunnen krijgen.' Er liggen talloze boeketten, plastic hondjes en knuffels. Kaarsjes branden. Aan een boom is een rode I love you-ballon geknoopt. En er zijn honderden briefjes, kaarten en pamfletten. Een vrouw is diep onder de indruk van een gedicht dat ze aan haar dochter voorleest. Pim, voor altijd mijn vriend l 26 zetels, die heb jij verdiend. Wat de dood van Fortuyn ook duidelijk heeft gemaakt: dat de helft van de Nederlandse bevolking niet kan spellen. 'At your survers', schrijft Lenie, 'zij waren bang, niet voor jou maar voor der eigen lafheid. Slappen karakters. Pim, ik kan uren door blijven schrijven.' ' Ik lees ook blijken van nauwelijks verholen agressie. Ferme aanklachten tegen Paars en de media. 'Pim, de kliek die jou hebben vermoord zullen branden in de hel!' Een man zegt: 'Ze motten die dader ophangen tot hij er vanzelf vanaf valt.' Maar hij is vanmiddag een uitzondering. Opvallend is juist dat de sfeer zo vreedzaam is. Geen hysterisch gesnik, geen luide stemmen. Vogels maken nog het meeste lawaai. Mensen glimlachen en gunnen elkaar beleefd een plaatsje pal voor het graf. En het is ondoenlijk om niet in gesprek te raken met een ander. Analyse van een Fortuyn-fan: 'Het is toch onrechtvaardig. Pim is dood terwijl Saddam Hussein nog op vrije voeten loopt.' Mensen doen alsof ze elkaar al jaren kennen. En ze hebben er geen behoefte aan de boel op te kloppen. Pim Fortuyn regeert nog even, vanuit zijn graf. Zonder de aanwezigheid van lijkenpikkers Gerard Spong en Gerard Joling. En, ook prettig: in alle vrijheid, zonder lijfwachten.

Bezoek de internetsite van:
Naar Uitvaartmedia homepage