Nieuwsoverzicht uit de vak- en nieuwsbladen

Uitvaartnieuws Week 12
20 maart 2006 t/m 26 maart 2006

overzicht eerdere uitgaven

naar homepage

Collectieve rouwmonumenten Volkskrant: 20 maart 2006. Monumenten voor collectieve rouw. Getroffenen willen erkenning van samenleving
Margreet Vermeulen: Voor tal van slachtoffers worden gedenkplaatsen ingericht. Die komen tegemoet aan de behoefte aan collectieve rouw, en aan rituelen. Maar niet iedereen is ervan gecharmeerd. Politiemensen die tijdens hun werk om het leven zijn gekomen, hebben vanaf morgen een eigen monument: de Tuin der Bezinning in Warnsveld. Het monument past in een reeks van nieuwe gedenkplaatsen die de afgelopen jaren zijn opgericht voor verkeers-slachtoffers, doodgeboren kinderen, slachtoffers van geweldsmisdrijven en mensen die overleden aan kanker. Elk leed zijn eigen monument?
Sommige cultuurwatchers gruwen ervan. Henri Beunders bijvoorbeeld, hoogleraar maatschappij, media en cultuur. 'Al die monumenten zeggen één ding: we kunnen het niet hebben. We kunnen het niet verwerken. De dood wordt gezien als iets onrechtvaar-digs, want de mens wil zelf aan de knoppen van het leven en zijn lijf zitten, desnoods perfectioneren met behulp van de plastisch chirug, en daar horen verkeersongevallen en nare ziektes en andere ellende niet bij.'
Veel nieuwe gedenkplaatsen zijn volgens Beunders ook een uiting van protest. Tegen het verkeer of tegen andersoortige onveiligheid. 'En men wil anderen dwingen daar kennis van te nemen'.......Volgens Henri Beunders eindigt het er nog mee dat we op elke hoek van de straat een gedenkteken, beeld of ander monument hebben staan. 'Hier is Pietje overleden en daar is Jantje heengegaan. We komen in een dodenrijk te leven. Dat is niet de bedoeling. We herdenken de oorlog ook een dag per jaar en op de andere 364 dagen niet. Het is slecht om almaar achterom te kijken.'
Theo Gerritsma van Korrelatie vindt dat zwaar overdreven. 'Er staat lang niet op elke hoek een monument. Ik verwacht ook een verschuiving van de straat naar internet. Internet leent zich heel goed voor het oprichten van herdekingssites en monumenten.'
Overzicht van plaatsen met collectieve rouwmonumenten


Boek The travelers van E. Heyert Volkskrant: 24 maart 2006. Boekbespreking: Vredig en verzorgd voor de laatste reis
Arno Haijtema: De New Yorkse fotografe Elizabeth Heyert noemt ze The Travelers ('de reizigers'). Ze zijn allemaal gekleed op hun paasbest, alsof ze naar een feest gaan. Ze zijn allemaal zwart. Ze hebben een vredige uitdrukking. Dikwijls speelt een glimlach om hun mond. En ze zijn onmiskenbaar dood.
Heyert portretteerde in een jaar een dertigtal doden bij de zwarte begrafenisondernemer Isaiah Owens, wiens uitvaartcentrum is gevestigd in het voormalige getto Harlem. Door een krantenartikel raakte de (blanke) Heyert geïnteresseerd in de bijzondere, snel verdwijnende begrafenisrituelen van de zwarte gemeenschap in Harlem. Ze kwam in contact met Owens, wiens bedrijf de slogan Where Beauty Softens your Grief voert, en won zijn vertrouwen.
Owens vertelde Heyert over de uit het zuiden van de Verenigde Staten afkomstige traditie om de doden in prachtige kleren te steken, te behangen met sieraden, kortom optimaal te soigneren voor hun laatste reis. De gedachte erachter is dat de reizigers onderweg zijn naar het paradijs, waar ze vanzelfsprekend niet in hun alledaagse kloffie kunnen komen aanzetten..........
Vermoedelijk is het mede te danken aan het feit dat de fotografe buitengesloten was, dat The Travelers blijft intrigeren. Juist door de afstand van de fotografe tot haar onderwerp krijgt sentiment nergens de ruimte. Die kwetsbare reizigers met hun delicate schoonheid zijn van zichzelf al zó aandoenlijk.
Elizabeth Heyert: The Travelers Scalo; € 49,80

Bezoek de internetsite van:
Naar Uitvaartmedia homepage